Kesintisiz ve acımasız bir biçimde dönerek uzağı ve çevreyi tarayan fener misali, gözdüm ben her şeyden önce. Bu göz o kadar açıktı ki bütün diğer yetilerim uykudaydi; güçlerimin tamamini görmek ve dünyanın dramini kavramak için kullaniyordum.
Yıkım özlemi çektiysem tek nedeni bu gözün imha edilme olasılığıydı. Deprem istiyordum, deniz fenerini denize yıkacak doğal bir afet. Dönüşüm istiyordum; bir balığa, bir deniz canavarına, bir muhribe dönüşmek. Yeryüzü yarilip tek bir esnemeyle her şeyi yutsun istiyordum. Kentin denizin dibini boyladığını görmek istiyordum. Bir mağarada oturup
mum ışığında kitap okumak istiyordum. Kendi bedenimi, kendi arzularımı tanıyabileceğim bir degisim için gözün imhasını istiyordum. Gördüklerimi ve duyduklarimi derinlemesine düşünebilmek
için bin yil yalniz kalmak istiyordum - ve unutmak
için.
·
81 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.