Eskişehir'in ılık yaz akşamı akciğerleri tatlı tatlı okşuyordu. Sakin hava huzur aşılıyor, hayattan keyif almalarını sağlıyordu. Dondurmacıların önünde kuyruklar dolaba atılan ılık sular, kesilmeyi bekleyen karpuzlar insanın midesine girebilmek için can atıyordu. Tabiki evrende herkes aynı anda yetecek kadar huzur bulunamazdı.