Yaklaşık altı hafta önce “doktor” hapishanenin kaba, esmer ekmeği yerine beyaz ekmek yememe izin verdi. Çok lezzetli bir şey. Kuru ekmeği herhangi birinin çok lezzetli bulması sana tuhaf gelecektir. Emin ol, bana öyle lezzetli geliyor ki, her yemeğin sonunda, teneke kabımda kalan, masayı kirletmemek için örtü yerine kullandığımız kaba bezin üzerine düşen kırıntıları tek tek yiyorum; açlıktan değil –artık yeterince yemek veriliyor– bana verilenlerden hiçbir şey ziyan olmasın diye. Sevgiye de böyle bakmalı insan.