YAĞMUR YAĞDI ÖNCE
Yağmur yağdı önce:
Hayallerim ufku kuşattı
Kara gölgelerim vardı
Hayallerimi kovalayan
Kara çiçeklerim vardı
Her zemheri gülümseyen
Şimşek çaktı sonra:
Kâbuslarım aydınlandı
Bütün gölgeler çığlık çığlık üzerime geldi Rüzgârda savrulan şem misali tedirgindim
Şem göğü aydınlatınca:
Âhengi hûma gönlüme kondu
Kara bulutları kovup gönlüme doldu
Hiss-i kalb’el-vuku gölgelerime değdi
Pervane yüreğim şem’de yandı kül oldu
Rüzgâr mevcamevc gölgelerimi kovdu “Kavseyn” arasında kaldı nefesim
Âfitab hançer gibi yüreğimi deldi
Şem’den aldığım dem âfitabda son buldu.
Sayfa 72Kitabı okudu
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.