...Sadece...sen varken ne yaptığından eminim ben."
"O zaman gönderme beni," dedi kızın nefesi. Artık sadece nefesleriydi konuşan.
"Burada kalamazsın..."
"Kaderini mi öğrenmeliyim?" Bir damla yaş hızla kızın solgun yanağında yolunu bulup aktı. Ardından bir tane daha. "Sebep çok sağlam değil mi? Burada kalamam. Çünkü..."
"Evet... Çünkü kaderimi öğrenmelisin... Sonra da buraya bana dönmelisin... İçinde senin de olduğun bir kaderi bana söylemek için..."
"Ya ben yoksam içinde?"
"Varsın! Biliyorum."
"Nereden biliyorsun?"
"Çünkü sensiz bir hikaye istemiyorum...
Sayfa 196Kitabı okudu
·
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.