Kitabın perde arkasındaki başkişisi Selim Işık , okuduğu yazarlara ve bu yazarların eserlerindeki karakterlere benzemeye çalışmasıyla bu sorunu yaşar. Hatta bir dost meclisinde ön sözdeki yazara mı yoksa roman içerisindeki karaktere mi benzemek konusunda ciddi bir dilemma yaşar. Bunun yanında "ben kendimi Don Kişot sanıyorum."diyerek benzemek istediği kişi ve karakterlere de tutunamaz. Ayrıca Turgut Özben de romanın başından sonuna kadar Selim'e benzemeye çalışır ve bir yerden sonra Selim'in yerine geçerek onun yarım bıraktıklarını tamamlamayı misyon edinir. Oğuz Atay , Turgut Özben'e açıkça itiraf ettirir: " ben sen olmak istiyorum Selimciğim."