Gönderi
Bay Y, tipik bir modernist anlatı sunuyor okura. Kıvrak, ironik dile sahip, anlattığı karaktere ve hikâyesine kitabın kapağında olduğu gibi dürbünle bakan ama karakterin yaratıcısı da olduğu için ona dair her şeyi bilen enteresan bir "biz" anlatıcıyla yani ihtiyar sese sahip anlatıcı korosuyla 64 sayfa boyunca birlikteyiz. Kullanılan bu anlatıcı tipinin novellaya hareket kattığını rahatlıkla söyleyebilirim. Alışık olmadığımız tipte bir anlatıma neden olmuş.
Karakterimiz Bay Y. köklerini daha çok Robert Musil'in Niteliksiz Adam romanında görebileceğimiz canı istediğinde pek çok şeyi yapabilen, yetenekli ama yapmamaya meyilli olan bir karakter. Oblomov tembelliğinin bir başka versiyonunu gözlemliyoruz metinde. Tam bir modernist dönem antikahraman anlatısını görüyoruz metin boyunca. Korkut Kabapalamut'un anlatım dilinden de kaynaklı okur için zevkle ilerliyor novella.
Kitabın 64 sayfa yerine örneğin 96 sayfa civarı olmasını arzu ederdim. Modernist düzlemde ilerleyen metin, daha uzun bir versiyonda son kısmının daha farklı olabileceğini hayal ettim. Örneğin, Bay Y. karakterinin anlatıcılarla bir araya gelmesi gibi bir finalle postmodernist sulara dalsa metin, kendi açımdan dört dörtlük bir okuma yolculuğu olurdu, diye düşündüm.
·
207 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.