dibe vurdukça mantık değişir. hikayeye göre akıl hastanesinde işkence görmüş orada iyi olduğu halde kalmış sonra savaşa girmiş adam varmış ilaçlardan hiç memnum olmadığı halde herkesin işkence ettiğini bildiği ama tedavi ettiği de bilindiği bu ilaçlara karşı içten bir çaresizliği varmış. ülkesindeki doktorlara karşı bir nefreti varmış , çok önemsediği o aktif cinsel yaşama girmek için zaten herkes bilir bu tür ilaçlar ya cinsellik için ya da mutlu olmak için bırakılır kafayı susturmak için içilir . ve ilaçları bırakmış sonra anlamış ki ilaçla da ilaçsız da yaşayamıyormuş dönemindeki zeki insanlar tıpçılar aptallığı deliliği çözemiyor hastaneler sevgi veremiyormuş tek rahat olduğu bir yer varmış ölümsüz olmayan ailesi , düşünceleri imiş . nefret ettiği o yağları eskimiş hep aynı kalan sistemde yer alamıyormuş dost edinemiyor aşağılanıyormuş işlerde . dünyanın en kötü iki hezeyanına sahipmiş ama bunlar sadece onun hikayesini hem güçlendirir hem zayıflatır çünkü bu hezeyanlar onun kişiliğini zayıflatırmış. ama zaten siz çok akıllı olduğunuz için bu hezeyanlara değer vermez kahramanımın acılarını paylaşmazsınız . ama yine de genelleme yapacak kadar olgun tecrübeli değilim . sadece doktorları pek sevmiyorum ve tedavilerini. akıllarıyla paylaştıkları ahlaklarını sevmiyorum sağlık personellerinin hastalara davranışlarından hoşnut değilim aslında genel olarak insanların birbirlerine çekingenlik verecek kadar güvensiz oluşlarından da . bu kalemden çıkan her şey reklamsız olduğu için saygı duyuyorum .
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.