Arzularız artmasını en güzel varlıkların
Öyle ki güzelliğin gülü solmasın hiçbir zaman.
Ama geldiğinde ölüm vakti olgunlaşanın
Anısını yaşatmalı narin vârisin her an.
Ama sen ki parlak gözlerinle birsin
Işığının alevi kendi ruhunla beslenir.
Bolluğun oldugu yeri kıtlığa çevirirsin
Sen ki kendine düşman, tatlı canına zalim.
Sen şimdi tazecik süsüsün dünyanın
Parıldayan bahara tek habercisin.
Tomurcuğunda gönül hoşluğun
Pintiliğin arttıkça cimrilikle kaybedersin.
Dünyaya acımalısın, açgözlülük olur bu yoksa
Hakkı olanı yer bitirir dünya, seni de mezarda.