Ayşenur Özkan: "Sone 29": Sone 29 Düşünce kaderin ve insanların gözünden Aforoz dileyenler gibi yalnız başıma ağlarım. Sağır gökler dertlenir çığlıklarım yüzünden Kendimi hor görür, kaderime lanet yağdırırım. Zenginlerden biri gibi olmayı arzularım Onun gibi görünsem, onunki gibi dostlarım olsa Şu adamın sanatını, bununkinin zekasını kıskanırım Bundan çok azıdır yapmak istediklerim oysa. Kendimi hor gördüğüm bu düşüncelerimde Hemen seni düşünürüm, bir de beni Gün ağarırken yükselen bir tarla kuşu timsalinde Cennetin kapılarından şakır ilahi. Sevgini anmak bile öyle büyük bir servettir ki Elimin tersiyle iterim bir kralın tahtıyla değiştirmeyi yerimi.

Düşünce kaderin ve insanların gözünden Aforoz dileyenler gibi yalnız başıma ağlarım. Sağır gökler dertlenir çığlıklarım yüzünden Kendimi hor görür, kaderime lanet yağdırırım. Zenginlerden biri gibi olmayı arzularım Onun gibi görünsem, onunki gibi dostlarım olsa Şu adamın sanatını, bununkinin zekasını kıskanırım Bundan çok azıdır yapmak istediklerim oysa. Kendimi hor gördüğüm bu düşüncelerimde Hemen seni düşünürüm, bir de beni Gün ağarırken yükselen bir tarla kuşu timsalinde Cennetin kapılarından şakır ilahi. Sevgini anmak bile öyle büyük bir servettir ki Elimin tersiyle iterim bir kralın tahtıyla değiştirmeyi yerimi.

Sayfa 69Kitabı okudu

Soneler William Shakespeare

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşenur Özkan