Kendime bir not kendime doğrulma kendime dönüş desem daha mantıklı olur gibi.. Yorulduğum bir hayatın tam ortasındayım.. Yeni oldurmaya çalıştığım bir birey, gözünün içine bakıp yorulduğunu gördüğüm bir bey, yeniden olmasını istediğim verimlilik.. hepsinin olmasını istiyorum fakat birini tutarken biri kayıyor gibi. belki de hepsi oluyor farkında değilim ya da hiçbiri olmuyor kendimi avutuyorum. Toplanmak için gücüm var fakat sabrım yok. Sabrım bir tek yeni oldurmaya çalıştığım bireye var. ( Sanırım sabrımı da en çok o tüketiyor aynı enerjimi verdiği gibi. )
önce bir insan sonrada bir Müslüman olarak çok sözüm var kendime. Yerine getiremediğim bir de üstüne yetmiyormuş gibi defalarca yaptığım ve bozduğum planlarım var. Kalem, kağıt mı israf ettiğim yoksa umudum zamanım mı bilemiyorum. Sadece şunu biliyorum. TOPARLANMAM LAZIM. Buradan bir sözüm olsun madem.. ilk önce Müslümanlığım için kendim için sonrada küçük ailem için toparlanmaya çalışayım..
İLK ÖNCE ALLAHIM sonra GÜCÜM, sabrımı getirin ve toparlanayım inşALLAH
tüm her şeyim yerinde ilerlesin.
AMİN.