Çocukluğumuzu hatırlıyoruz… Dışarıdan eve gelmek istemediğimiz çocukluğumuz. Her an heyecan dolu, oyunların birinin bitmeden diğerinin başladığı çocukluğumuz… Toprak, çamur, çöp, hayvanlar, kirlilik… Bunlar hastalık olarak öğretildi, denge değişti. Hijyenik evlerde akıl ve ruh sağlığı bozuk çocuklarla baş edemiyoruz artık. Dışarı çıkmak istemiyorlar. Ellerinde teknolojik emzikleri var: telefon ve tabletleri… Karşılarında bilinçaltlarına işgal eden televizyonlar var. Küçük yaşta gözlükle tanışıyorlar. Toprakla temas etmeyen, aşırı karbonhidratlı endüstriyel ürünlerle beslenen, evin içinde hareketsiz kalan çocuklar, küçük yaşlarda hastalıklarla boğuşmak zorunda kalıyorlar. Öyle ya, şehir hayatı acımasız, anneler de kapının önüne koyamıyor çocukları artık.
Sayfa 66Kitabı okudu
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.