Scott Fitzgerald, "dünyaya 70'li yaşlarında bir ihtiyar olarak gelip giderek gençleşseydik ne olurdu?" sorusuna bir cevap niteliğinde kaleme almış bu öyküyü. Onun bu soruya elli sayfalık bir yanıt vererek Benjamin Button karakterini yaratması, Mark Twain'in bir sözünün teşvikiyle gerçekleşmiş aslında. İhtiyar bir insan ile küçük bir çocuğun zihninin işleyişi arasındaki tezata, iki yaş grubunun hayatın her alanında şu ya da bu bu biçimde tezahür eden farklılıklarına nüktedan bir üslup kullanarak çok güzel dikkat çekmiş. Bana kalırsa gençler ile yaşlılar arasındaki bu farklılığı teşkil eden en belirgin unsur deneyim sahibi olma meslesidir. Yaşlıların hayat tecrübesi daha fazladır, üstelik ömürleri boyunca çok şey görüp geçirmiş olmanın kaçınılmaz mükafatı olan son derece engin bir bilgi birikimine sahiptirler; ancak kitapta Benjamin Button için tam tersi söz konusu. Benjamin'in tecrübe edinimi yaşı ile ters orantılı olarak ilerliyor, mesela görünürde 15 yaşında bir oğlan çocuğuyken yirmi-otuz sene önce İspanyol-Amerikan savaşına katıldığını, Hildegarde adında bir kadınla evlendiğini ve babasının toptan hırdavat şirketinin başına geçerek şirkete en parlak dönemini yaşattığını söyleyebiliyor. Tabii gittikçe gençleşmenin olumsuz yanlarını, Benjamin'e yaşattırdığı zorlukları göz ardı etmemek lazım. Gerek insan ilişkilerinde, gerekse de eğitim hayatında anormal yaradılışı sebebiyle çok büyük sıkıntılarla karşılaşıyor Benjamin. Scott Fitzgerald kitap boyunca, yaşın insanın zihni ve davranışları üzerindeki inkâr edilemez etkisini gözler önüne seriyor. Bir çırpıda keyifle okunabilecek, çıtır çerezlik bir kitap arıyorsanız bu öyküyü kaçırmayın derim :)

Benjamin Button'ın Tuhaf HikayesiF. Scott Fitzgerald · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202021,3bin okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.