Ayfer Tunç' tan kısa, vurucu, hafızanızı meşgul edecek hikayelerin derlendiği yine muhteşem bir eser. Depresif ve melankoli eğilimi olan bireylerin uzak durması daha iyi olabilir. Ayfer Tunç' un depresyonu ve onunla gelen boşluk hissini, dramı, varoşu, acıyı bu kadar iyi dile getirmesine çok hayranım. Tek bir eserinde mutluluk kırıntısı bulamıyorum. Ara karakterler bile hüzün içinde. Bu hikayeler arasında trajedisi açık ara içime en çok işleyen Fehime oldu. Belki de çocuklara asla ama asla kıyamayışımdandır. Kalemine sağlık Ayfer Tunç! Ağlat bizi..