"Mesafe her zaman iyidir. Pesimist, umutsuz, karanlık insanlar sizi de kendileri gibi yapıncaya kadar asla durmazlar. Onlardan uzak durun."
Böyle yazıyordu bir görselin altında... Sizce de az da olsa acımasızlık değil mi bu? Nevrotik bir karamsarlığa, pesimistliğe sahip olanların dışındaki insanlara bu muamele fazla kötü değil mi? Bazılarımızın iyi olmak için bir umuda ihtiyacı oluyor, tutunmak istiyor bir dala, insana, iyiliğe, güzelliğe.. Belki de kötü bir zamandan geçiyor ve dışarıdan böyle görünüyor..
Her şey olabilir, bir renk paletiyiz sonuçta her tondan varız... Binbir çeşit senaryomuz var... İnsanız nihayetinde.
Yaşanan ilk olumsuz durumda terk etmek, gitmek.. Ya da karamsar diye etiketlemek ve uzaklaşmak doğru değil bence...