Ölmeye karar verdim. Öyle uzun veya kısa birsüre sonra diye bir tarih belirlemedim. Her an yapabilirim.İnfazımı her an gerçekleştirebilirim. Bu kararı aldığımda farkettim aslında yaşamadığımı. Sadece kemiğe yapıştırılmış birkaç et parçası ve bunları saran deriden ibaretim. İnsanın bile son kullanma tarihi var. Bedenin ile ilgili değil bu tarih. Ruhen çürümeye başladığın anda son kullanma tarihin geçmeye başlamıştır.
Kendimizi insanlara kullandırdık. Onlarda yiyebildiği kadarını yiyip, kapağımızı açık bırakıp terk ettiler. Çürüdük, üzerimizi yeşil parlak sinekler sardı. İçimizde kurtlar türedi. Çevremize iğrenç kokular saldık. Ölmek demek benim için bu kokunun toprağın altında son bulması. Yoksa çoktan hayat benim için bitmişti.