Winnicott kuramında, çocuk başlangıçta bütünleşmemiş, zamanda ve mekanda dağınık deneyimler yaşamaktadır. Bu deneyimler kendiliğin çekirdeklerini oluşturur. Kendiliğin bütünleşmesi, gelişmesi anne ile ilişki içinde, annenin sağladığı çevre içinde gerçekleşir. Çocuğun bütünleşmiş şekilde kendini algılaması ve kendilik duygusunu geliştirmesi annenin sunduğu ''kucaklayıcı çevre'' sayesinde olur. Annenin çocukla ilgili bütünleşmiş tasarımları çocuğun giderek kendi bütünleşmesini kavramasına yol açar.