Bir çocuğun ipini kaçırdığı uçurtmasında kaldı, bir annenin feryadında. Bir bebeğin henüz açılmamış gözlerinde, bir babanın rozet gibi taşıdığı küpede.. bir ah! sardı dört bir yanımızı.. yaşamak dediğin şey palavra olarak tarihe adını yazdırdı.. yaşamak-yaşatmak…
Heves için dünyanın geliştiğini,güzelleştiğini görmemiz gerekirdi...
Gazze'ye olanlardan sonra, heveslenmeye bile utanır oluyor insan... Seyircisi olunan, her zulum, kalbe sızı...
Dünya koca bir hiçmiş, en etkisizinden....
Umut etmekte, imanımızda ve dahi duamızda her çağda iyi ve kötü olmuş ve olacaktır. Biz karınca misali tarafımızı belli edip iyi, güzel ve doğruluk adına her kötülüğe rağmen iyilik için daha çok çalışmalıyız imtihan tam da budur...