Anadolu’da Ayla İlgili İnanışlar
“Güneş ve ay battıkları zaman: "Vah zavallı güneş." ve "Ay babasına gidiyor." demek adettir. Güneşle ay doğduklarında: "Güneş anasından doğdu", "Ay evinden çıktı"
denir. Sinop’ta ay Allah’ın bir kulu olup, onun emriyle Şark’tan doğar. Garp'tan batar.
Halk, aya karşı hürmet eder ve ismi anıldığında mutlaka "mübarek" sıfatı ilâve edilir. Ay "erkek" güneş ise "kadın" telakki edilir. Aya layıkıyla bakılabildiği için erkek, güneş ise gözleri kamaştırdığından dolayı mahrem ve bu itibarla kadındır.
Kırşehir’de ay, insan şeklinde bir erkek çocuk kabul edilir. Ayrıca bedir halinde iken etrafında görülen halenin meleklerin kanatları olduguna inanılır. Ayın evinin olduğuna, gündüz evinde oturup gece dışarı çıktığına, bir de yavrusunun
bulunduguna inanılır.”
·
137 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.