M.C: Bunun tersine, yorumcuların yapıtınızın kimi yönlerini sizin için daha aydınlık kıldıkları oldu mu?
J-P.S: Hayır. Yorumcularımın hiçbirinden asla hiçbir şey öğrenmedim. Oysa ki, 1945'ten beri bunun olacağını, günün birinde birinin çıkıp, beni kendi düşüncelerim konusunda aydınlatacak bir şeyler yazacağını düşünüyordum. Zola ya da Hugo 1940 ya da 1945'te okunduklarında, onların bilinçli olarak eklemedikleri kimi şeyler eklendiğini, dolayısıyla onları başka türlü çözümlemenin de mümkün olduğunu görüyordum. Öyle olunca, yaşayan bir yazar için de bunun geçerli olduğunu düşünüyordum. Bu doğru değilmiş: bunun için ölmüş olmak gerek. Ya da yorumcunun kendisinin, araştırdığı yazardan daha ileride, onu tümüyle katetmiş, hanidir ondan biraz daha öne geçmiş olması gerekiyor ama bu çok enderdir.
·
144 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.