Puşkin, Montaigne’nin denemelerde yaptığı şeyi şiirlerinde yapmış. Sadece romantik öğelerden oluşmuyor. İçinde şairin dehası ve fikirleri gizli.
İlk başladığımda sıradan bir şiir kitabıydı. Önyargılarım vardı.
Düz yazı çeviriler bile çevirmen ve yayınevi arasında koşturmamıza neden olurken, bir şiir ahenk kaybolmadan aynı hazzı nasıl verebilir?