Patlayan bombalar evleri, düşleri yerle bir etse de savaşın artık hayatın bir rutini olduğunu düşünün. Ve bu rutinde, cehaletin kol gezdiği bir ülkede kadın olduğunuzu… Ensesindeki kurşunla bilinçsiz hale gelen, nedense bir türlü ölemeyen bir adamın başucunda bastırılmış duyguların dile gelişi “Seng-i Sabur.” Bir çığlık, bir isyan, öfke… Yaşan(a)mamış kadınlığın, üzüntünün, korkuların ifadesi. Küçücük bir odada verilen içsel savaş, dışarıda sürüp giden korkunç SAVAŞ… Cehaletin pençesinde kıvranan insanların her cephede verdiği savaş… Sabır taşının metaforlaştığı metinde kadın anlatır, adam dinler istemesede… Anlattıkça ruhu özgürleşir kadının; dile getirir çocukluğunu, evliliğini, kadınca yaşamın zorluğunu… Taşı çatlatır Rahimi ama hangi biçimde? Afganistan’da kadınların insan yerine konmadığını, ataerkil yaşamda üç kuruşa evlendirilebildiğini, sadece erkek değil, kadının da kadına düşman olduğunu anlatır durur Rahimi okuruna… Peki sadece orada mı zordur “Kadın” olmak? Elbette hayır ama bazı coğrafyalar daha acımasızdır. . Paylaşmasam olmaz, . “1926 yılında Medeni Kanunun kabulü ve medeni haklarda hiçbir ayrım gözetilmeden kadın ve erkek, Türk vatandaşı olarak eşit sayıldı. Miras ve mülkiyet hakları bakımından eşitlik getirildi. Boşanmada kadına da söz hakkı tanındı.” . Canım Ata’m…

Sabır TaşıAtiq Rahimi · Can Yayınları · 2023493 okunma

·

143 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.