Yalnız ve terk edilmiştim, yaklaşmakta olan ilk soğukları hissedebiliyordum ve kurumaya yüz tutmuş hayal gücüm, gönlümce şekillendirdiğim yalnızlığımı dolduramaz olmuştu artık. Kendi kendime iç çekerek:
Neden geldim ki bu dünyaya? Yaşamak için doğdum ve yaşamadan ölüyorum. Neyse ki bu benim kabahatim.
~ J. J. Rousseau | Yalnızgezerin Düşleri