Sen her fırtınadan sonra sığındığım liman, sahiline demir attığım dingin kumsal. Uysallaştığım, durgunlaştığım, korunduğum ve huzur bulduğum. Yaralarımı sende sarıyor dümenimi sende doğrultuyorum. Bildiğim tek liman, dümenini kırdığım tek rota senin narin yüreğin, senin o merhametli kolların. Mesafeler de yollar da anlamını yitiriyor. Yollar uzun olmaktan utanıyor, sana ulaşamadığım her seferim için. Sende sadece huzur ve dinginlik var bildiğim. Senden tek istediğim sana tek bağladığım umut hayatımda her zaman olman. Sorgusuz sualsiz ve yargılamadan.
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.