Yazardan okuduğum ilk öykü kitabı. Öyküleri güzel , genel anlamda durum öyküleri. Kişilerin iç dünyasına, içinde bulundukları yanlışlara gonderme yapılmış. Okumak guzeldi. Rahatlatıcı ve yormayan bir üslubu var. ALINTILAR = 🩵İnsan neyi bırakamıyorsa ona müpteladır. 🩵Gizli gizli ağlayışlarımın farkında olduklarını bilerek ve aramızda sessiz bir anlaşma var gibi, "Neden ağlıyorsun?" diye sormayışlarını görerek daha çok ağladım. Omuzlarımda annemin hastalığı, evin en küçüğüyken birden bu kadar büyümemin şaşkınlığını yüzlerinden okuyup ağladım. 🩵Bazen insanlara en güzel dersi susarak veririz dostum. 🩵Herkes gibi olmaktan kaçıp herkesin dayattıklarını yaparken buluyordu kendini, farkında değildi. 🩵Kızardım sana işte. Ve sen ölene kadar seninle alakalı bütün anılarım -hoş anıları umursadığım yoktu o zamanlar- kızgınlıktan ibaretti. Bu sebeple sana ilk ne zaman kızdığımı hatırlamıyorum. 🩵Kitap kokusunu bilir misin dostum? Hiçbir şeye benzemez! 🩵Sen ölene kadar kızgınlık olan duygum; öldüğünde tarifsiz bir acıya evrilmişti çünkü. Anlayamamak, anlaşamamak, telafi edememek ve geri dönememek toplanıp öyle büyük bir yumruk indirmişti ki suratımın ortasına, uyuşan beynimin hatırlama yetisini yeniden kazanmaması için elimden geleni ardıma koymadım. Ama doğan büyüyor anne. Bilirsin. Büyüyen de ölüyor. Hatta bazen büyümeyen de ölüyor. 🩵Yaşlılık yalnızlık demekti onun için. Telefonun daha az çalması, kapının sesine kulağını dikmesi, evlatlarını bayramdan bayrama görmeyi lütüf bilmesi demekti. Eskiden değil, ama şimdi öyleydi. Bir evde, bir mahallede, bir köyde yaşarken ne kırışıklıklar ne unutulmak gelirdi insanın aklına. Şimdi her gelen çizgi bir şey götürüyordu...

Herkes Kalsın Sen de GitmeRümeysa Oğuz · Semerkand Aile Yayınları · 202136 okunma

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.