bas bas bağırarak okudum, heyecandan ölüp ölüp dirildim üstelik neler olacağını zaten ezbere bilmeme rağmen... bu evren ve karakterler sanırım beni her seferinde aynı derecede heveslendirmeyi asla bırakmayacak. üstelik sirius black ve remus lupin, size olan sevgimden birer kere gözlerimin dolmuş olması beni şoke etti kitabı okurken. ne desem bilemiyorum gerçekten.
not: quidditch sahnelerini okumak feci zevkli. öyle ki kendimi tuttuğum takım dünya kupası kazanmışçasına tezahürat falan yaparken buldum. sanırım kafayı yiyorum.