Yaşamın tüm çılgın uyumsuzluğu, tumturaklı anlamsızlığı içinde hiç değilse kendime sağlamcasına demir atmışım gibi geliyordu bana. Başka insanlar nice sallanıp dursalar da ben yere iyice sağlam bastığımı düşünüyordum. Ya şimdi, işte buradayım, yıpranmış bir ipi çekiyorum, ama çapam yok olmuş. Hiç demir bulunmayan bir adanın çevresinde dolanıp duruyorum.
Sayfa 212Kitabı okudu
·
12 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.