Sartre'nin siyah ozanların Marksizmi yeğlemesini neden zenciliğin mantıksal sonucu olarak gördüğü anlaşılıyor. Olan biten aslında şu: Zencinin günahı simgelediğini fark ettiğim için, zenciden nefret etmeye başlarım. Derken, bir zenci olduğumu anlarım. Bu çatışmadan kurtulmak için iki çözüm vardır önümde. Ya başkalarının derime dikkat etmesini isterim ya da tersine derimin farkına varmalarını isterim. O zaman kötü olan şeyi değerli kırmaya çalışırım -çünkü düşünmeden Siyah'ın kötülüğün rengi olduğunu kabul etmişimdir. Karşısında sağlıksız, çatışmalı, düşlemlerden beslenen, çelişkili, sonuçta insanlıkdışı bir çözüm bulmak vardır zorunda kaldım bu nevrotik duruma son vermek için elimde tek bir çözüm vardır: başkalarının çevremde yarattığı bu saçma dramdan uzaklaşmak, ikisi de kabul edilebilecek gibi olmayan bu iki çıkış yolunu bir kenara koymak ve insanca bir tekillikten evrensele yönelmek. Zenci dalınca, başka bir de işte aşağı inince olağanüstü bir şey olur.
Sayfa 156 - Metis YayınlarıKitabı okudu
·
50 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.