Ismi hep dikkatimi çekmişti, Felatun BEY ve Râkım EFENDI... Adlar bile ironik, "Felatun diye efendi mi olur zaten?" diye düşündürüyor insana. Iki temel ve zıt karakter özelinde ilerleyen -çoğunlukla Râkım- batılılaşma eşiğindeki İstanbul hayatından kesitler sunan güzel bir hikâye.
