Kur'an yorumlarının avamileşmesi iki şekilde oldu :
Birincisi ulema ve Aydınlar Kuranı avama göre, avamın isteklerine, beklentilerine göre yorumlamaya ve sosyal gelişmelerin baskısı altında demagoji (kelimenin asıl karşılığıyla : halk avcılığı, halka dalkavukluk) yapmaya başladılar. Nitekim çağdaş yorumların kısmı azamı bu niteliktedir. (Burada hatiplerle muhatapların aynı düzlemde yer aldıklarına bilhassa dikkat edilmelidir.)
İkincisi, bu işe avam (=demos) da el attı ve 'bilenlerle bilmeyenlerin bir ve eşit' sayıldığı demokratik platformlarda her kafadan ayrı bir ses çıktı ve fakat işin garibi bu keşmekeş karşısında kimse sesini çıkarmadı, çıkaramadı. Herkesin biliyormuş, düşünüyormuş gibi yapıp aklına geleni söylediği, canı sıkılan gelesin bir Kuran meali veya "Kuranda...", "Kurana göre..." başlıklı yazılar yazıp neşrettiği, üstelik bütün bu olup bitenlerin de 'zenginlik' (!) olarak görüldüğü bşr toplumda avamileşmesi kaçınılmazdı ve bütün bu olup bitenlere 'demokrasi' aşkına katlanıldı, halen de katlanılmakta...