Gönderi
Bu kitabı Melikşah Altuntaş'ın YouTube videosunda görerek almıştım. Gerçekten bayıldım. Sıradan detay diye adlandırdığım durumların betimlemeleri enfesti. Tekrar tekrar okudum, bazı cümleleri. Şu ana kadar okuduğum en iyi yazar diyebilirim. Böyle kitaplar vardı da biz mi sevmedik okumayı dedim. Gerhard'ın ilmek ilmek örülmüş pek sahici yalnızlığı ve Traudel'in buradaki konumu düşündürücü bir koca gerçeklikti. Kitabı okurken nice hayatlar geldi aklıma, tanık olduğum. Bu kadar benzetmek bir yandan hoş hissettirmedi. Ne var ki yalnız hissetmemek/olmamak için kendini sahteliklere gark etmiş insanlar da geldi aklıma. Burada Gerhard dürüstlüğü ile öne çıkarken tam hakkıyla yaşıyor ''yalnızlığı''. Traudel'i aramak istemesiyle birlikte vazgeçmesi, doğrudan ya da dolaylı yoldan mutlu olması; kitabın adı olan mutluluk zamanlarında mutsuzluğu tam olarak ifade eden kısmıydı benim için. Okuyacaklara şimdiden keyifli okumalar ^^
·
176 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.