Nietzsche'nin derin düşünsel katmanlarına dokunarak kendi eserlerini değerlendirdiği bu otobiyografiyi şaşırtıcı buldum. Yazar, kendi felsefi evrimini samimi bir şekilde paylaşırken, zaman zaman keskin bir üslup kullanarak düşündürücü bir deneyim sunuyor. Nietzsche'nin öz eleştirisi ve eserlerine duyduğu tutku, okuyucuya onun düşünce dünyasına benzersiz bir pencere açıyor.
Bu okumayı,
Nietzsche Ağladığında eseriyle çapraz okuma yaparak okumak istedim ve daha etkin bir okuma oldu diyebilirim.