Kitaba finale kadar 9-8 vermeyi düşünüyordum lakin o finalle 9u kafamdan tamamen çıkardım.
Kitaptaki yer yer uzun betimlemeleri ve cümleleri hoşuma gitse de yeter be kardeşim uzatma dediğim de olmadı değil. Bazı yerler gerçekten lüzumsuz uzatılmış ama üslubu genel olarak beğendim.
Kitapta hoşuma gitmeyen bir diğer noktaysa Dilber'in Celal Bey ile olan ilişkisinin aşırı hızlı gelişmesi. Biraz daha ișlenebilirdi çünkü bu itiraflarından önce aralarındaki ilişki pek de "aşk" olarak ifade edilmemişti. Sonra bir itiraf ve bam! "Aşığız mutluyuz vazgeçmicez." moduna girdiler. "Sensiz yapamam" lara döndüler.
Ve son nokta finali. Finaline kadar cidden kafamda puanlamayı düşündüğümde özellikle kıracak yerler aramam gerekiyordu 9 olmaması için, sonra finali okudum ve 6'yı bile düşünmeye başladım. Dilber'in intiharı çok lüzumsuz ve de yersizdi bana kalırsa. Ayrıca abartı olmayacaksa "10 yaşında yazdığım mini hikayelerin sonunda karakterin uyanması ve her şeyin bir rüyadan ibaret olduğunu anlaması" havası verdi.
Bunlar dışında kitap gerçekten çok güzeldi. Kölelik, cariyelik ve o kölelerin çektiği çileler, yaşadıkları zorluklar gerçekçi bir biçimde ele alınmış. Ayrıca yazarımızın da ifade ettiği gibi duygulara da yer verilmiş ve güzelce işlenmiş. Kesinlikle önerebileceğim bir kitap.