Sanat tarihi seven bir insan olarak Diyojen denince aklıma ilk önce Rafael’in Atina Okulu freskindeki basamağa yayılarak oturmuş, dünyayı umursamaksızın bir şeyler okuyan adam gelirdi. 
Ahlak Mektupları’nı okuduğum zaman demiştim ki; eğer Rafael beni bu eserde çizmiş olsaydı, Diyojen’in yanında oturmuş Ahlak mektupları’nı okuyor olurdum. Kendimi o tabloda hep o vaziyette hayal ettim. İlk kez başımı kaldırıp Diyojen’in yüzüne baktım bu sefer ve hayatımda bambaşka bir pencere açıldı.
Bu kitapla Diyojenin dünyasına girdim. Büyük İskender ile aynı dönemde yaşamış. Anadolu’daki Sinop’ta varlıklı kuyumcu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmiş fakat bir sürgün sonrası yunanistana göçmüşler. Diyojenin kendine yolculuğu o zaman başlamış ve hiç bitmemiş. Hiç bir şeye sahip olmamış hayatta. Daha doğrusu olmak istememiş. Sokaklarda bir dilenci gibi yaşamış. Başkalarına minnet etmeyi tutsaklık saymış. En büyük zenginliğin bilgi sahibi olmak olduğunu ifade etmiş.Büyük İskender ona öyle saygı duyarmış ki; İskender olmasam Diyojen olurdum demiş. Dünya görüşü, öğretileri çok güzel. Diyojen gibi yaşayamayız elbette, bu bir çoğumuzun katlanabileceği bir şey olmazdı. Ama öğretilerine biraz kulak vermek insana değer katacaktır.
Güzel bir zaman yolculuğu oldu.
Sen Beni Aşağılayabilirsin Ama Ben Aşağılanmam - DiyojenTuğba Sarıünal · Destek Yayınları · 20202,467 okunma
·
70 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.