Zorbalık, akran zorbalığı, sistematik duygusal ve fiziksel şiddet.. Ne çok duyuyoruz değil mi artık bunları? Bu konuları merkezine alan dizi ve filmleri ne çok görüyoruz.. Peki bu gerçekten yeni bir şey mi? Kendini güçlü hissedenler yeni mi başladı zorbalık yapmaya? Hayır, artık sadece daha çok ifşa ediyoruz, seslerimizi daha yüksek çıkarabiliyoruz. Belki de gelişmesi bir yandan bizi korkutan teknolojinin en büyük faydalarından biridir sesimizi duyurabilmek. . Zorbalığa uğrayan iki öğrenciyi anlatıyor Cennet. Yaşanılanlara bu kadarı da olmaz-olmamalı demeniz gerçekleri değiştirmiyor elbette. Mieko Kawakami hem zorbayı hem kurbanı anlatıyor. Duygularla oynamadan, süslemeden, acındırmadan. Bundan sebep okuyana etkisi büyük oluyor. . Hepimiz maruz kalıyoruz zorbalığa hayatlarımızın bir döneminde. Bilhassa bize cennetten bir parça gibi görünen çocuklar yapıyor bunu. Ben ilkokulda harflerin bazılarını söyleyemediğim için dalga konusu oluyordum örneğin, büyüdükçe daha fiziksel ithamlar gelmeye başladı.. Kilo gibi.. Sonra medeni hal, şimdi de annelik.. Zorbalık sınırsız maske barındırıyor içinde. Bazen Cennet’te olduğu gibi yumruklar konuşuyor bazen de uzun uzun yüzüne bakılmakla yetiniliyor. Bir mesaj geliyor, yaranız deşiliyor, hep ‘ay canım senin iyiliğini düşünüyorum biliyorsun’a sığınılıyor. Koskoca bir Hayır’ı yüzlerine fırlatmak ise belki de güzel bir yol oluyor.. . Cennet 184 sayfalık bir kitap. Hissettirdikleri daha uzun sürüyor. Okumanızı isterim.. . Sinan Ceylan çevirisi, Geray Gençer kapak tasarımıyla ~

CennetMieko Kawakami · Doğan Kitap · 2023128 okunma

·

1.160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan