Giderek yalnızlaşan, derin kültürden yoksun bir insanlar kalabalığına doğmak ve hiçbir zaman “o muhteşem varlığınla” görülmemek, duyulmamak ne acı. Hiç kimse artık bize “Senin ruhunda taşıdığın armağanın ne? Köyümüzün kalbine sunmak üzere ne getirdin?” diye sormuyor; ruhun ipini takip edip kaderimizi yaşayabilmemiz için rehberlik etmiyor.
Sayfa 269Kitabı okuyor
·
550 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.