Çıkrığın çarkı, zamanı eğirmeye devam ediyordu.
..günün bütün şiiri, öfke rüzgârlarıyla, derin uçurumlarıyla, suçluların hayaletleriyle, bu dumanda cisimleşiyor.
..
Odadaki duman, hayatın, ölümün şiirini taşıyan güdüleri barındırıyor ve annesinin kalbi, bu sonu olmayan derinliklerde sonsuza dek kaybolmuş gibi..
İletişim YayınlarıKitabı okudu
·
303 görüntüleme
... çıkrığın çarkı, ruhlarımızı kendi ülkesine taşıyan zamanın çarkı gibiydi.
Özgür İnsanlar
Annesi, bu dünyaya özgü belli belirsiz işitilen bir şarkının, gün boyunca özlemi çekilen ama şimdi unutulan şu ya da bu hedefin sessiz anısıydı. Ah, orada olsaydık, ah orada olsaydık! Tüm arzuların hedefi olan saat yaklaşıyordu, ama arzuların hiçbiri gerçekleşmemişti.
Akşam böyle gelirdi, uzun günün sona erdiğinin farkına varmadan. Kılık değiştirip gelirdi, çözülen, solup giden imgelerle. Çocuk da, gittikçe uzaklaşan imgelerle birlikte, zamanın ötesine geçti, bu dünyadan uzaklaştı. Özgür İnsanlar
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.