yaşamak umrumdadır! yani inşallah
nicedir aklımda dolanıp beni huzursuz eden kurulu düzenimi bozan bir soru var "yaşamak bir gün benimde umrumda olacak mı?" yaşamak, pek de afili bir sözcük değilse de yaşamak fiili pek afili bence. zor bi kere yani. aslında yaşadığımı sanıyordum her şey insancıkların arasına karışınca oldu tamam bir şeyler ters gidiyordu ama ilk farkındalığım yaşayan insanları görünce oldu. yaşayanı görünce ölü ne demek onu anladım, tıpkı canlı bir çiçeğin güzelliğinin solmuş çiçeğin yanında daha da ortaya çıkması gibi hayran kaldım yaşamak fiiline. hayat sadece okuyup bir şeyler öğrenip iyi insan olmaktan ibaret değilmiş dostlar yaşamak da varmış bu yaşamak denen şeyin içinde sevmek, sevilmek, önemsenmek, aranmak, sorulmak bazen biricik hissetmek de varmış bunlar da ne diye sormayın ben de bilmiyorum. asla ajitasyon yapmıyorum hem bana niçin acıyacakmışsınız bi kere çoğunluğu biz sevmeyen ve sevilmeyengiller oluşturuyoruz hadi şimdi biz onları dışlayıp acıyalım onlara dhjtqouihırfmhıroelkırjthıfnj. bak aslında beni ne korkutuyor biliyor musun diyorum ki bir gün olur da yaşamak ve yaşamanın getirdikleri bana da nasip olursa yine davamda gözü kara olabilecek miyim ölüm denen şey yaşamıyorken bile beni korkutuyorsa ya yaşadığımda ölümü hatrıma getirmek dahi istemezsem? bunu da yaşamadan bilemeyeceğim ama yine konu itidale çıktı.
yaşamayı umuyorum, yaşamanın umrumda olmasını umuyorum, yordu umarsız dolanmak etrafta..
··
143 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.