Hey! Ben savruluyorum. Ruhum bir toz bulutu gibi uçuşuyor ve ben taneciklere ayrılıyorum. Var olmak değil bu, adım adım yok oluyorum ve aslında var oluyorum. Çünkü ben yaşıyorum. Beni görün, ruhumu görün, hissedin. Lütfen.
Kimimiz hayatı tıpkı böyle yaşıyoruz, karakter gibi. O kadar çok alıntı paylaşmak istedim ki, ama bu kadar çok kendimi açamadım. Kitabı okuyanlar ve derinden hissedenler; birbirimizi tanıyoruz, bu dünyadan geçiyoruz ve olur da şansımız yaver gittiyse birilerimiz birkaçımıza denk geliyor. Denk gelmediyse yazgımızın vay haline. Ruhunuzu koruyun.
Kitapta da dediği gibi “Benim bildiklerimi herkes bilebilir - bana özgü olansa yalnızca yüreğim.”
Herkesin yüreğinden döküldüğü kadar:’)
