Oscar Wilde kitaba ilk başladığımda sıkılacağımı düşündüm lakin tam tersi kitap beni içine çekti, ve ben bitmesin istedim. sonunun ilgi çekiciliği şaşırtıcılığı ne bileyim tamamıyla çok severek okuduğum bir kitap oldu.
baş karakter kitabın da isminde olduğu gibi dorian gray çok güzel aşırı yakışıklı bir bakanın bir daha baktığı tipten. bu karakterin zaman içinde bu saflığının kaybolmasını anlatıyor. vicdanını kaybetmesi, anlamlandırması zor şeyleri yapması. beni çok şaşırttı.
kitapta sevdiğim karakterlerden birisi de lord henry dorian'ın akıl hocalığını yapıyor bir nevi. ama ne hoca. size bir sözünü yazmak istiyorum. "günümüzde insanlar benliklerini sinsice kuşatan sağduyudan ölüyor; aslında asla pişman olunmaması gereken tek şeyin hataları olduğunu anladıklarındaysa iş işten geçmiş oluyor."
şan şöhret güzellik ve lord henry'nin etkilemesiyle dorian vicdan yoksunu bir insana dönüşüyor ve kötü şeyler yapıyor. kitabı okurken sizde yaşıyorsunuz bunu. vicdanın bizi biz yapan şeylerden biri olduğunu farkediyorsunuz.
tabi ortada bir de tablo ve onu yapan ressam da var ama bunları anlatmayacağım okuyup zevkini çıkarın.
benimse bu kitaptan çıkardığım en önemli ders vicdan, iyilik yapmanın verdiği o huzur, kötülüğün getirdiği o ızdırap, geri dönülmez yollara girince çekilen vicdan azabı.....
