Eser Franz Kafka'nın, Milena Polâk'a yazdığı mektupları içeriyor. Mektuplarda biraz duygu karmaşası, biraz özlem vb. Şeyler var. Ama şahsen pek tatmin olamadım. Okurken sıkıldım ve bitsin diye elimden geleni yaptım.
-Yeter bu kadar, bu hiç bitmeyecekmiş gibi görünen beyaz sayfalar insanın gözünü yakıyor, bu yüzden yazıyor insan.
-Sevgili Bayan Milena,
Gün öyle kısa ki, sizinle ve yalnız ufak tefek birkaç işle geçip sonlanıyor.
-Önceleri hayata ve insanlara katlanamadığımı düşünür, bundan dolayı kendimden utanırdım, şimdi sen bana katlanılmaz olanın hayat olmadığını gösteriyorsun.
-İnsan gözlerini kapatıp derinlere dalıyor ve senin içinde kaybolup gidiyor.