Türkiye'de her şeyin üstünü yoğun bir acı kaplamış: gülüşümüz bile acıdır bizim. Büyük bir ulusun son küçük parçası üstünde bırakıldık. Hem bir toprak yitikliğinin, hem de bir ülkü yitikliğinin acılarından kaynaklanıyor bizim acımız. O, bu iki durumu sürekli duyumsatmaya çalışıyordu: kesiksiz bir direnişle: (Güncele kapılıp gitmeme direnişiydi bu). Kuzey Afrika kıyılarından, Arabistanlardan, Kafkasyalardan. Balkanlardan bir haber bekler gibiydi âdeta: "On milyon kilometre karemiz nerde?": sorardı bunu: "insanımızı kardeş kardeş bir arada yaşatan ülkü nerde?"
Bağlanma
·
32 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.