İlk gençliğin mutsuzlukları, üstlerine yeni yeni, yıkıcı mutsuzluklar eklenmezse eğer, anılarda bir tür mutluluğa dönüşüyor. İlk gençlik sevdaları hiçbir zaman gerçek bir yara açmıyor kişinin içinde galiba, ne denli derin derin yaşansalar da... Oysa sonrakiler... Yara sözcüğü onlar için de yanlış. Daha çok... Ağızda bıraktıkları bir kötü tat. Derinden yaşanmasalar bile -derinden yaşanmadıkları için belki- bir türlü geçmeyen... Tam geçti sandığımızda, en umulmadık anda bir acı su olup gırtlağınızdan yukarı sızıveren...
Sayfa 147Kitabı okudu
·
82 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.