Burada Sokrates için, tragedya sanatı bir kez bile "gerçeği söylemez" görünüyor. Tragedya sanatının Sokrates'e seslenmesi şöyle dursun, o, "çok anlayışlı değildir", bilgeler arasında önemli bir sanat da sayılmaz, onun sağlam bir temelinin olmadığına inanılır. Bunları birer dalkavukluk sanatı sayan Platon'a göre, bu yalnızca beğenilir, ondan yarar beklenmez, felsefeyle bağdaşmayan eğilimlerden doğan birbirinden çözülme ve toplumdan uzaklaşma gibi olaylar dolayısıyla tragedya sanatı gençleri etkiledi. İşte, bu tür bir etkiye kapılan genç tragedya ozanı Platon, Sokrates'in öğrencisi olabilmek için bütün şiirlerini yakmıştır.