-Spoiler içerir- Bir kitabı okurken bu kadar zorlandığımı hatırlamıyorum. Kitap kötü mü? Aksine gerçek bir roman okudum! Zorlanma sebebim Oblomov'da kendimi görmüş olmam. Oblomovka hakkında yaptığı planlar hayata adım atma isteğinin minik kıvılcımıydı bence. O harekete geçmek isteyen minik kıvılcım ara ara yandı ara ara söndü ama her zaman minicik kaldı. Ben de Oblomov'a herkes gibi tembel diyebilir ve köşeye çekilebilirim. Halbuki durum çok farklı. Bence Oblomov karakterinde hayatın anlamını bulamamış (bir süre sonra aramayı bırakmış), insanların yapmacık ve sırf olsun diye oldurdukları davranışlarından bıkmış ve kendi kabuğuna çekilmiş bir insan saklı. Bu hayatın sürekli iş ve koşturma ile geçemeyecek olması gerektiğini görüyor ancak başka neyle geçecek? İşte Oblomov bu sorunun cevabını bulamıyor. Bir süre sonra da pes ediyor ve cevap aramıyor bile. Hiçbir şey üzerinde vakit ve emek harcamamış, dolayısıyla pek öyle her şeyden anlamayan, narin bir beyefendi kendisi. Hal böyle olunca çevresinde Tarantyev gibi tipler olması kaçınılmaz maalesef. Neyse ki dostu Ştolts var. Çok eski dostu ve güvenini kazanmış biri olan Ştolts dahi Oblomov'u bu anlamsız ve sessiz dünyadaki kuyusundan çıkaramıyor. Olga'nın kendi adına verilebilecek en sağlıklı kararları verdiğini düşünüyorum ve okurken de Olga'yı sık sık takdir ettim. Oblomov'u gerçekten sevdi mi bilinmez ama uyum sağlayamayacağı aşikardı. Anlayacağınız Oblomov ailesinin Oblomov'a tek mirası Oblomovka değil :))

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,9bin okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

bengi