Bitmez tükenmez bir neşe, Yunan şiiri ile felsefi ilham perilerini birbirine bağlayan niteliktir ki, Hume'da' bundan bolca bulunur. Antik, modern, çağdaş bütün düşünürler arasında kimse Hume kadar kendi zihninin hareketinden keyif almaz. Olguların olumsallığına dair örnekleri bile -"güneşin yarın doğması", "güneşin yarın doğmamasından" daha zorunlu değildir- güneşin hiç doğmadığını unutabilen yorgun okuyucuya dahi alttan alta ulaşır. Geçmiş ve mevcut eleştirmenleri arasında Hume'un felsefi eserinin hakkını vermeye en çok yaklaşan kişi Kant'tır.