Olmayan insanlar içinizde,belki de azar azar öldürdüğünüz..
Bir sigara yaktım ve gözlerimi kapatıp çevreme baktım. Evet gözlerimi kapatıp. Çünkü çürük bir elma yemiştim vaktiyle, içim ekşimişti. Ne kadar kocaman ve kanlıydı gözleri yıllardır bana bakanların. Ağırlaşmış sular bulaşırdı ellerime,zindan kokan. Kahkaha attıkça kadınların ağızları kuyulaşırdı. Elleri birer akrep kuyruğuydu herkesin. Oysa gözlerimi kapatıp çevreme bakınca,bir yaz yağmuru yağardı,temiz,duru,sevecen. Kadınların gözleri yemyeşil olurdu,limon kokusu gelirdi burnuma. Bu da olmasaydı,yani gözlerimi kapattığımda yağan yaz yağmuru ve limon kokusu, siline siline yok olacaktım, hissediyordum. Gittikçe daha az yağıyordu yağmurum,içimdeki çürük elma tadı büyüyordu. Bu kadar korkuyla nasıl yaşadığımı,akrep kuyruklu insanların,kuyu ağızlı kadınların arasında,nasıl ve niçin yaşadığımı,kendime sık sık soruyordum.
Sayfa 94 - Sadık Yılmaz kütüphane memuruKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.