Kaç defa daldın yanlışlar çukuruna;
Neden akıllanmıyorsun kafam !
İpleri salsam kopacaklar gibi...
Çaresiz bir hastalık gibi yapıştı üstüme;
Hayat savaşı.
Hep gülme fikri korkutan içimi;
Peşinde felaketler senaryosuyla.
Bitmeyen uykusuz geceler...
Bir de sevmek düşüncesi tüylerimi ürperten,
Sevilmemek düşüncesi hiçsizliğe sürükleyen.
Neden uyuyamıyorum anne !
İçim kazınıyor gibi;
Unuttum tüm acıları bu bedenin taşıdığı da
Uzun zamandır güvensizliğim insanlığa
Omuzlarımda yük, altında eziliyorum
~Defne
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.