Kısık gözlerinde hüznü gördüm onun aksine kendimi gördüm tebessümünde acı vardı beyaz yüzünde masumiyet bunların hiçbirini bilmiyordum o gün hepsini onda gördüm ve onu da tanıdım..
İsmini dedesinden almıştı ;
Muhammed Şemseddin henüz kimse bilmiyordu ama yıllar sonra kimse ona bu isimle seslenmeyecekti aynı benim sevdiğim gibi çok seveceklerdi onu ve yeni bir isim vereceklerdi:
Emir Sultan