Yalnızca tutkunun ve boşalmış bir şiddetin zevkinin yönettiği bir intikam tanrısaldır. Hukuksal düzenin yeniden kurulması öz olarak kutsal-dışı gerçeğe bağımlıdır. Böylece aracılığın ilk olabilirliği, iyiliğin bir tanrısının istisnai olarak kayıcı doğasını gözler önüne sürer tanrı şiddeti şiddetle bertaraf ederken tanrısaldır (tanrısallığının zorunlu aracılığı olan dışlanan şiddetten daha az tanrısaldır), ama iyilikle ve akılla zıtlaştığı ölçüde tanrısaldır; ve eğer saf akılcı bir ahlaksallıksa, bir ismin tanrısallığından ve dışarıdan yokedilmemiş şeyin sürme eğiliminden ona kalan şeyi elde tutar.
·
76 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.